Ebu Davud ve Nesai‘den gelen bir başka rivayette şöyle buyrulur:
“Şehirlinin köylü adına satış yapması yasaktır, şehirli köylünün kardeşi veya babası bile olsa.”
Ebu Davud‘un Hz. Enes’ten (ra) yaptığı bir başka rivayet şu ziyadeyi ihtiva eder: Şöyle denirdi: “Şehirli köylü yerine satmasın.”
Bu özlü, cami bir sözdür: “Şehirli köylü için hiçbir şey satmasın, köylü adına satın da almasın.” demektir.
Şehirlinin köylü adına alış-veriş yapmasının yasaklanması ücret mukabilinde yapması durumuyla ilgilidir. Buna simsarlık denir. Simsarlık değil de, yardım olsun diye köylü adına şehirlinin yapacağı alış-veriş muâmelesi yardım yerine geçer.
Hanefîler, taraflardan biri zarar görmediği takdirde şehirlinin köylü adına alım-satımda bulunabileceğine hükmederler.
