Abdurrahman İbnu Şibl (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) karga gagalamasından, vahşi hayvanlar gibi kolları yaymaktan, kişinin mescidde deve gibi mekan tutmasından nehyetti”
RÜKÛ VE SECDELERİN MİKTARI
(Hadis-i Şerif [2558])
Said İbnu Cübeyr (rahimehullah) anlatıyor: “Enes İbnu Malik (radıyallahu anh)’i dinledim şöyle diyordu: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’dan sonra, namazı Resûlullah ‘ın namazına bu derece benzeyen, şu gençten yani Ömer İbnu Abdilaziz’den başka birinin ardında namaz kılmadım.” Enes (devamla) dedi ki: “Rüküsunda on tesbihat, secdelerinde de o kadar tesbihat tahmin ettik.”
(Hadis-i Şerif [2559])
es-Sa’di babasından veya amcasından naklediyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a namazını kılarken dikkatle baktım, rüku ve secdelerinde üçer kere subhanallahi ve bi-hamdihi diyecek kadar duruyordu.”
(Hadis-i Şerif [2560])
Gunder’in bir rivayetinde denir ki: “İbnu’l-Eş’as zamanında Küfe’ye Mataru’bnu Naciye (adında biri) galebe çaldı. (İbnu Abbas’ın oğlu) Ebu Ubeyde İbnu Abdillah’a halk’ın önüne geçip namaz kıldırmasını emretti. Ebu Ubeyde, (namaz kıldırırken) başını rükudan kaldırdığı zaman ben: “Allahümme Rabbena ve leke’l-hamdü mil’e’s-semavat ve mil’e’l-ardı ve mil’e ma şi’te min şey’in ba’du. Ehle’s-senai ve’l-mecdi, La mani’a li-ma […]
(Hadis-i Şerif [2561])
Sahiheyn’in diğer bir rivayetinde şöyle gelmiştir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın rükü ve secdesi ve iki secde arasındaki (fasıla ile), rüküdan başını kaldırdığı zamanki (fasıla) -kıyam ve ku’üd (oturma) hariç- birbirine yakın miktardaydı.”
(Hadis-i Şerif [2562])
Zeyd İbnu Vehb anlatıyor: “Huzeyfe (radıyallahu anh) bir adamın namaz kılarken hile yaptığını görmüştü. “Sen bu namazı ne zamandan beri kılıyorsun?” diye sordu. Adamcağız: “Kırk yıldan beri!” dedi. Huzeyfe? “Öyleyse kırk yıldan beri namaz kılmadın (bütün kıldıkların boşa gitmiş). Şayet bu şekilde namaz kılarak ölecek olursan Muhammed’in fıtratından başka bir fıtrat üzere öleceksin.!” dedi ve […]