Hz. Peygamber (sav) ashabıyla otururken bir adam gelerek gizlice bir şeyler fısıldadı. Ne gibi bir sır tevdi etmişti bilmiyorduk. Nihayet Hz. Peygamber (sav) onu açıkladı. Meğerse o zat, münafıklardan birini öldürmek için izin istiyormuş. Adama: “Peki o Allah’tan başka ilah olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın elçisi bulunduğuna şehadet etmiyor mu?” diye sordu.
Adam: “Hayır, o şehadeti ikrar etmiyor” dedi.
Hz. Peygamber (sav): “Namaz kılıyor mu?” diye sordu.
Adam: “Hayır, namaz da kılmıyor” deyince, Hz. Peygamber (sav): “Allah’ın öldürmekten beni men ettiği kimseler işte böyleler!” buyurdu.
Şarihlerin açıkladığına göre; Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) bu kimse hakkında söylenenleri öldürülmesi için yeterli bulmamıştır. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam), “Muhammed arkadaşlarını öldürüyor” dedirtmemek ve böylece insanların kalbinde İslam’a karşı hasıl olabilecek nefrete meydan vermemek için böylesi münafık zanlılarını öldürmeyi yasaklamıştır.
Muvatta, Kasru’s-Salat 84, (1, 171)
Ubeydullah İbnu Adiy İbnu’l-Hıyar
Kütüb-i Sitte / Fasıl: İman ve İslamın Hükümleri / Konu: Kelime-i Şehadet Ve Onun Dil İle İkrarının Hükmü / Hadis No: 38.