İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: “Birinizin akşam yemeği konur, (bu sırada) namaz da başlarsa, siz akşam yemeği ile başlayın. Ondan boşalıncaya kadar acele de etmeyin.” “İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) için yemek konunca namazın başladığı olurdu. O, yemekten boşalmadıkça namaza gelmezdi. Ancak o, imamın kıraatını dinlerdi.”
NAMAZ VAKİTLERİ
(Hadis-i Şerif [2361])
Seleme İbnu’l-Ekva (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) akşamı, güneş batıp perdeye bürününce kılıyordu.” Ebu Davud‘un bir rivayetinde şöyle denir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) akşamı, güneşin battığı vakitte, güneş (kursunun son) izi de ufukta kaybolunca kılıyordu.”
(Hadis-i Şerif [2377])
Ebu Dauud’un bir diğer rivayetinde AbduIlah İbnu Ubeyd İbni Umeyr şunu anlatır: “İbnu’z-Zübeyr zamanında, ben Abdullah İbnu Ömer (radıyallahu anhüma)’in yanında babamla birlikte bulunuyordum. Abbad İbnu Abdillah İbni’z-Zübeyr sordu: “Biz işittik ki, akşam yemeğine namazdan önce başlanırmış, (doğru mu?)” AbduIIah İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) şu cevabı verdi: “Bak hele! Onların akşam yemekleri nasıldı? Zanneder misin […]
(Hadis-i Şerif [2362])
Rafi İbnu Hadic (radıyallahu anh) anlatıyor: “Biz akşamı, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte kılınca, cemaatten ayrılıp (ok atışı yapanımız olurdu da) attığı okun düştüğü yerleri rahat görebilirdi.”
(Hadis-i Şerif [2378])
Hz. Cabir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: “Yemek veya bir başka şey için namazınızı tehir etmeyin.”
(Hadis-i Şerif [2363])
Nesai nin bu hususta Eslem kabilesine mensup ashabtan bir kimseden kaydettiği beyan şöyledir: “Onlar Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte akşamı kılarlar, sonra da Medine’nin (Mescid’e) en uzak yerinde olan ailelerine dönüp ok atışı yaparlar ve de oklarının düştüğü yerleri görürlerdi.”
(Hadis-i Şerif [2379])
İbnu Abbas (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) (bir gün) yatsıyı tehir etmişti. Ömer (radıyallahu anh) çıkıp: “Ey Allah’ın Resülü, namazı kılalım. Kadınlar ve çocuklar yattılar” dedi. Aleyhissalatu vesselam başı su damlıyor olduğu halde çıkıp: “Ümmetime meşakkat vermemiş olsam yatsıyı bu vakitte kılmalarını emrederdim!” buyurdu.”
(Hadis-i Şerif [2364])
Mersed İbnu Abdillah el-Müzeni (radıyallahu anh) anlatıyor: “Ebu Eyyüb, gazi (mücahid) olarak yanımıza geldi. Bu sırada Ukbe İbnu Amir de Mısır’da vali idi. Ukbe, akşam namazını tehir etti. Ebu Eyyüb ona yönelerek: “Ey Ukbe! dedi. Bu kıldırdığın namaz ne namazıdır?” Ukbe, hatasını anlayarak: “Meşguliyetimiz vardı” diye özür beyan etti. Ebu Eyyüb: “Sen Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın […]
(Hadis-i Şerif [2380])
Hz. Enes (radıyallahu anh)’den rivayet edilir ki, kendisine: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) yüzük kullandı mı?” diye sorulmuştur da şu cevabı vermiştir: “Bir gece, yatsıyı gece yarısına kadar (şatru’l-leyl) tehir etti. Sonra yüzü bize dönmüş olarak yanımıza geldi -sanki şu anda yüzüğünün parıltısını görüyor gibiyim- ve şöyle dedi: “İnsanlar namazlarını kıldılar ve yattılar. Siz ise, namazı beklediğiniz […]
(Hadis-i Şerif [2365])
Hz. Ali İbnu Ebi Talib (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana şu tembihte bulundu: “Ey Ali, üç şey vardır, sakın onları geciktirme: Vakti girince namaz, (hemen kıl!) Hazır olunca cenaze, (hemen defnet!) Kendisine denk birini bulduğun bekar kadın, (hemen evlendir!)”