EZANDA SÜNNET

Resûlullah aleyhissalatu vesselam’ın müezzini Sa’d el-Karazi radıyallahu anh’tan rivayet edildiğine göre, “Resûlullah aleyhissalatu vesselam, Bilal radıyallahu anh’a (ezan okurken) iki parmağını kulağına sokmasını emrederek: “Şüphesiz bu, sesin daha çok yükselmesini sağlar” buyurmuştur.”

Ebu Cuhayfe radıyallahu anh anlatıyor: “Ebtah nam mevkide Resûlullah aleyhissatatu vesselam’ın yanına geldim. Kırmızı bir çadırda kalıyordu. Derken Bilal çıkıp ezan okudu. Ezanında her bir cihete dönüyor ve iki parmağını kulaklarına sokuyordu.”

İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Müezzinlerin boyunlarına, müslümanların iki hasletleri takılmıştır: Namazları ve oruçları. (Bunların vakitlerini müslümanlara müezzinler ilan eder.)”

Hz. Bilal radıyallahu anh’ın anlattığına göre: “(Bir gün) sabah namazını haber vermek üzere Aleyhissalatu vesselam’ın yanına gelmiş, ancak kendisine “uyuyor” denilmiş. Bunun üzerine: “Essalatu hayrun mine’n-Nevm, essalatu hayrun mine’n-nevm (namaz uykudan daha hayırlıdır)!” demiştir. Bundan böyle bu ibarenin sabah ezanına dahil edilmesi kabul görmüş ve ezan bu minval üzere kesinlik kazanmıştır.”