Hibe

İbnu Abbas ve İbnu Ömer radıyallahu anhüm anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Bir kimse bir atiyyede bulunur veya bir hibede bulunursa, sonradan atiyye ve hibesinden rücü etmesi ona helal olmaz, sadece baba çocuğuna yaptığı bağıştan dönebilir.”

Bir rivayette: “Atiyye veya hibesinden dönen, kusmuğuna dönen köpek, gibidir” denmiştir.”

Yine İbnu Abbas radıyallahu anhüma’dan merfu olarak şu hadis kaydedilmiştir: “Kusmuğuna rücü eden köpek gibi hibesinden dönen kimsenin kötü örneği bize yakışmaz.”

Nu’man İbnu Beşir radıyallahu anhüma’nın anlattığına göre, “babası onu (Nu’man’ı) Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a getirmiş ve: “Ey Allah’ın Resülü! Ben bu oğluma bir köle bağışladım! (Sen bu bağışıma şahid ol!” demiştir. Aleyhissalatu vesselam: “Her çocuğuna böyle bir bağışta bulundun mu?” diye sormuş, babası “hayır!” deyince: “Öyleyse bağışından dön!” emretmiştir.”

İbnu Amr İbni’l-As anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam Mekke’yi fethettigi zaman şu hitabede bulundu: “Bilesiniz! Kocasının izni olmadan bir kadının (kocasının malından) bağışta bulunması caiz değildir.”

Bir başka rivayette de şöyle gelmiştir: “Kocasının nikahında olduğu müddetçe, bir kadına malından hibede bulunması caiz degildir.”