Nu’man İbnu Beşir radıyallahu anhüma anlatıyor: “Abdullah İbnu Ravaha radıyallahu anh bayılmıştı. Kızkardeşi Amra ağlamaya başladı: “Vay benim dağım vay şuyum, vay buyum” diye sayıp dökerek yakınıyordu. Abdullah ayıldığı zaman:
“Allah’a yemin olsun, o söylediklerini söylerken her defasında bana: “Sen böyle misin?” diye soruldu” dedi.”
Söylendiğine göre, Abdullah vefat ettiği zaman Amra arkasından ağlamadı.”
Buhari, Megazi, 44.
?..