Ümmü Seleme radıyallahu anha anlatıyor: “Ebu Seleme öldüğü zaman, şöyle dedim: “Garip adam, diyar-ı gurbette öldü. Ben de: “Onun için öyle bir ağlayacağım ki, herkes ondan bahsetsin.”
Tam ağlamak için hazırlanmıştım ki, Said’den, bana yardım etmek isteyen bir kadın geldi. Resûlullah aleyhissalatu vesselam onunla karşılaşmış ve kadına: “Sen, Allah Teala’nın tard ettiği şeytanı tekrar eve sokmak mı istiyorsun?” dediler. Bunun üzerine ben de ağlamaktan vazgeçtim ve ağlamadım.”
Müslim, Cenaiz 10, (922).
?..