Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam zamanında bir adam bir adamı öldürmüştü. Hadise Aleyhissalatu vesselam’a geldi. (Meseleyi tahkikten sonra) katili, maktulün velisine teslim etti. Katil:

“Ey Allah’ın Resûlü! Ben onu öldürmeyi kasdetmemiştim (kazaen öldürdüm)!” dedi. Aleyhissalatu vesselam veliye:

“Eğen bu sözünde sadık ise ve doğruyu söylüyorsa, bu durumda onu öldürdüğün takdirde ateşe gidersin!” buyurdu. Bunun üzerine veli, adamı salıverdi. Adam bir kayışla bağlı idi, kayışını sürüyerek uzaklaştı. Bundan sonra kendisine zu’n-nis’a (kayışlı) adı takıldı.”

Tirmizi, Diyat 13, (1407); Ebu Davud, Diyat 3, (4493); Nesai, Kasame 5, (8, 13).
?..