Mervan el-Asgar anlatıyor: “İbnu Ömer radıyallahu anhüma’yı devesini kıble istikametine ıhtırmış, sonra onun duldasına çömelip deveye doğru yönelerek akıtıyorken gördüm. Kendisine:
“Ey Ebu Abdirrahman, bu tarz akıtmaktan nehyedilmedik mi?” dedim.
“Evet, ama bundan, açık arazide nehyedildik. Seninle kıble arasında sana perde olan bir şey varsa bu durumda akıtmanda bir beis yok!” dedi.”
Ebu Davud, Taharet 4, (11).
?..