Hz. Cabir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Muaz İbnu Cebel (radıyallahu anh) Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ‘la birlikte namaz kılar, sonra gelir, kavmine imamlık yapardı. Bir gece Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ‘la birlikte yatsıyı kıldı. Sonra kavmine geldi ve onlara imamlık yaptı ve Bakara suresiyle kıraate başladı. Bir adam cemaatten ayrılarak selam verdi. Namazını tek başına kılarak çekip gitti. Adama:
“Ey falan, nifak mı çıkarıyorsun? ” dediler. Adam:
“Vallahi hayır, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ‘a gidip (Mu ‘az ‘ın yaptığını) haber vereceğim ” dedi. Yanına varıp:
“Ey Allah ‘ın Resûlü, biz sulama devesi besleyen insanlarız. Gündüz çalışırız. Muaz sizinle yatsıyı kıldı. Sonra bize gelip Bakara sûresi ile namaz kıldırmaya başladı ” dedi.
Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Mu’az’a yönelerek:
“Ey Mu’az, sen fitneci misin? Veşşemsi ve duhaha’yı, Vedduha’yı, Velleyli iza yağşa’yı, Sebbeha’s-me Rabbeke’l-a’la’yı oku” buyurdu. ”