KESMENİN ÂDÂBI

Hz. Cabir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) yevm-i nahr’de alacalı, boynuzlu ve iğdiş edilmiş iki koç kesti. Koçları kesmek üzere (yatırıp kıbleye) yöneltince: “Şüphesiz ki ben, bir muvahhid (Allah’ı bir tanıyıcı) olarak yüzümü o gökleri ve yeri yaratmış olan Allah’a yönelttim. Ben müşriklerden değilim” ve “Şüphesiz benim namazım da, menasikim de, hayatım da, ölümüm […]

Yine Hz. Cabir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’le musallada hazır bulundum. Hutbesini tamamlayınca minberinden indi. Kurbanlık koçuna gelip kendi eliyle kesti. Keserken: “Bismillahi vallahu ekber. Bu benim adıma ve ümmetimden kurban kesmeyenlerin adınadır!” dedi.”

Garafe İbnu’l-Haris el-Kindi (radıyallahu anh) anlatıyor: “Veda haccında Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a şahid oldum. Kendisine (kesmesi için) bir deve getirilmişti. “Bana Ebu’l-Hasan’ı çağırın !” dedi. Hz. Ali (radıyallahu anh) çağırıldı. “Harbenin aşağısından tut!” dedi. Hz. Ali tuttu. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) da yukarısından yakaladı. İkisi birden deveye dürttüler. Deve sol ön ayağından bağlıydı. Diğer ayaklarının üstünde ayakta […]

Yine Tirmizi‘nin Abdullah İbnu Gurt’tan kaydettiği rivayette şöyle denir: “. . . Hayvan yere yıkılınca: “Dileyen parça alsın!” buyurdu.”

Hz. Ali (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) elleriyle otuz deve kesti. Geri kalanı da bana söyledi, ben kestim. Bunlar yetmiş taneydi.”

Hz. Ebu Musa (radıyallahu anh)’dan rivayet edildiğ ne göre: Kızlarına, kurbanlarını kendi elleriyle kesmelerini, ayağını kurbanın boynuna basmayı, keserken tekbir getirip besmele çekmeyi tenbih etmiştir. “