İbnu Mes’ud (radıyallahu anh)’un anlattığına göre: “Kendisi, hanımından bir cariye satın alır. Ancak karısı bir şart koşarak der ki: “Şayet cariyeyi satacak olursan, satın aldığın fiyatla ben alacağım.” Bu hususta Hz. Ömer (radıyallahu anh)’e sordum. Bana: “Cariyeye yaklaşma. Onda başka birisi için şart var” dedi.
Şartlar Ve İstisna Hakkında
(Hadis-i Şerif [272])
Amr İbnu Şuayb İbni Muhammed İbni Abdillah İbni Amr İbni’l-As babası tarikiyle ceddi Abdullah’tan rivayet ettiğine göre, “Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam), bey’u’l-urban’ı yasaklamıştır.” İmam Malik bey’ul-urban’ı şöyle tarif eder: “Kişinin bir köle veya cariyeyi satın alıp veya bir hayvanı kiralayıp, sonra satan veya kiralayan kimseye: “Sana şu kadar dirhem veya dinar veriyorum, şu şartla ki, […]
(Hadis-i Şerif [273])
Abdullah İbnu Ebi Bekr’in anlattığına göre: “Dedesi Muhammed İbnu Amr, el-Efrak adındaki bağının meyvesini dört bin dirheme sattı. Bundan sekiz yüz dirheme (tekabül eden) hurmayı müstesna kıldı.”
(Hadis-i Şerif [274])
İmam Malik (radıyallahu anh)’e ulaştığına göre, Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) satışı ve selefi yasaklamıştır. İmam Malik bunu şöyle açıklar: “Bu, bir kimsenin diğerine şöyle demesidir: “Senin malını şu şu fiyata alıyorum ancak bir şartla sen de benden şunu ve şunu selef sûretiyle satın alacaksın”. Bu çeşit bir muamele caiz değildir.”
(Hadis-i Şerif [275])
Hz. Cabir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’le birlikte gazveye katıldım. Ben su taşımada kullandığımız devemizin üzerinde giderken Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana kavuştu. Devem yorgundu ve bu yüzden gerilerden yürüyordu. Durumu görünce Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) de geride kalarak deveyi sürdü ve ona dua buyurdu. Bunun üzerine bütün develerin önünden gitmeye başladı. Bana: “Deveni […]
(Hadis-i Şerif [276])
Bir diğer rivayette şöyle gelmiştir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam): “Deveyi bana bir okiyye’ye sat” dedi. Ben: “Hayır” dedim. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ısrar ederek: “Onu bana bir okiyye’ye sat” dedi ben de sattım fakat evime kavuşuncaya kadar binme şartını koştum. Medine’ye gelince, teslim etmek üzere deveyi Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a getirdim. Bana parasını hemen ödedi. Ben oradan ayrıldım. […]
(Hadis-i Şerif [277])
Müslim‘in bir diğer rivayetinde şöyle gelmiştir: Resûlullah (aleyhissalatu vesselam): “-Bana şu deveyi sat” buyurdu. Ben: “-Hayır satmam, size bağışlıyorum, deve sizin olsun ey Allah’ın Resûlü” dedim. “-Olmaz, bağış kabûl etmem, sat onu bana” buyurdu. Ben: “-Öyleyse, dedim, bir adama bir okiyye miktarında altın borcum var, ona mukabil deveyi size sattım” dedim. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam): “-Aldım […]
(Hadis-i Şerif [278])
Yine Müslim‘den gelen bir başka rivayet şöyledir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam): “Bana, deveyi şu, şu bedele sat, Allah da seni mağfiret buyursun, olmaz mı?” dedi. Ben cevaben: “elbette, o sizin olsun” dedim. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bir taraftan miktarı artırmaya devam ediyor bir taraftan da: “Allah Teala sana mağfiret buyursun” diyordu. Bu sözü üç kere tekrar etti.”
(Hadis-i Şerif [279])
Bir diğer rivayette şöyle denir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana: “Allah’ın adıyla bin” dedi. Medine’ye geldiğimiz zaman Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), ashabından bazı gruplarla birlikte mescide girdi. Ben de mescide girip, devemi kapının yanındaki taş döşeli kısma bağladım. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a “işte deveniz” diye haber verdim. Mescidden çıktı. Deveye yaklaştı ve “Deve, devemizdir” buyurdu. Sonra birkaç okiyye […]
(Hadis-i Şerif [280])
Hz. Aişe (radıyallahu anha)’nin anlattığına göre: “Berire, mukatebe borcunu ödeme hususunda yardımcı olması için kendisine (Hz. Aişe’ye) uğramıştı. O ana kadar borcundan herhangi bir şey ödememiş bulunuyordu. Hz. Aişe, Berire’ye “Ailene dön, senin mukatebe borcunu ödememi istiyorlarsa bir şartla yaparım: Senin üzerindeki vela hakkı bana geçmeli” dedi. Berire dönüp, ailesine durumu anlattı. Onlar kabul etmediler […]