Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a Zeyd İbnu Harise, Cafer İbnu Ebi Ta’lib ve Abdullah İbnu Ravaha radıyallahu anhüm’ün ölüm haberi gelince oturdu. (Halinden) üzüntülü olduğu belliydi. Ben kapı aralığından bakıyordum. Yanına bir adam geldi ve: “Cafer’in kadınları!” dedi ve onların ağladıklarını haber verdi. Aleyhissalatu vesselam derhal onları men etmesini emretti. Adam gitti ve sonra geri gelip: “Ben onları yasakladım, fakat onlar sözüme kulak asmadılar” dedi. Aleyhissalatu vesselam ikinci sefer emrederek kadınları bundan nehyetmesini söyledi. Ama o, kadınların yine kulak asmadıklarını haber verdi. Aleyhissalatu vesselam yine: “Yasakla onları!” buyurdu. Adam üçüncü sefer geri geldi ve:
“Ey Allah’ın Resûlü! Allah’a yemin olsun kadınlar bana -veya bize- galebe çaldılar” dedi. Aleyhissalatu vesselam:
“Ağızlarına toprak saç!” emretti.”