İbnu Abbas (radıyallahu anhüma) demiştir ki: “Sad sûresi azaimi sücûd’dan değildir. Nitekim ben Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ‘ı o sûrede secde edip:
“Davud (aleyhisselam) bu secdeyi tevbe secdesi olarak yaptı, biz ise şükür olarak yapıyoruz!” dediğini işittim.”