Arfece İbnu Es’ad (radıyallahu anh) anlatıyor: “Cahiliye devrinde cereyan eden Külab savaşında burnum isabet almış, bu sebeple gümüşten bir burun taktırmıştım. Bilahare kokmaya başladı. (Durumu kendisine açınca), Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), bana altından bir burun yaptırmamı söyledi.”
TAKILAR HAKKINDA
(Hadis-i Şerif [2085])
Hz. Enes (radıyallahu anh) bildiriyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselàm)’ın kılıncının kabzasının üst kısmı (kabia) gümüştendi. Nesai nin Enes’ten bir rivayetinde, “Resûlullah’ın kılıncının pabuç kısmı gümüştü, kabzasının baş kısmı (kabia) da gümüştü. Bunlar arasında gümüş halkalar vardı” denmiştir.
(Hadis-i Şerif [2082])
Ukbe İbnu Amir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ehline takı ve ipeği yasakladı ve: “Eğer sizler cennet takılarını ve cennetin ipeğini seviyorsanız, bunları dünyada takınıp giymeyin” buyurdu.” Nesai‘nin İbnu Ömer’den yaptığı bir diğer rivayette: “Resulullah, altın takınmayı, mukatta yani az bir parça olmak kaydıyla tecviz etti” denilmiştir. Mukatta: Az bir şey demektir, kulağın üst […]
(Hadis-i Şerif [2083])
Bünane Mevlatu Abdirrahman İbnu Hayyan el-Ensari anlatıyor: “Hz. Aişe’nin yanına, üzerinde ziller bulunan bir kız getirildi. Kızın zilleri çıngır çıngır ses çıkarıyordu. Hz. Aişe (radıyallahu anha): “Sakın ha! zillerini koparmadan onu yanıma getirmeyin!” dedi ve ilave etti: “Ben Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın: “Zil bulunan eve melaike girmez” buyurduğunu işittim.”
(Hadis-i Şerif [2068])
Hz. Enes (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) (İran Kisrasına göndermek için) bir mektub yazmıştı. Kendisine: “Onlar mühürlü olmayan mektubu okumazlar” denildi. Bunun üzerine gümüş bir mühür yaptırdı. Üzerine Muhammed Resûlullah cümlesini kazdırdı. Cemaate de: “Ben bir mühür yaptırdım. Üzerine Muhammed Resûlullah kazdırdım, kimse bunu yüzüğüne kazdırmasın” buyurdu.” Bir rivayette şöyle gelmiştir: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) […]
(Hadis-i Şerif [2069])
İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) kendisine altından bir yüzük yaptırdı. Bunun üzerine halk da altın yüzükler yaptırdı. Bilahare aleyhissalatu vesselam minbere çıkıp oturdu, yüzüğü çıkardı ve: “Vallahi bunu ebediyen takmıyacağım!” dedi. Halk da yüzüklerini çıkarıp attılar.” Bir rivayette şu ziyadeyi yaptı: “Yüzüğü sağ eline takmıştı. “Bir diğerinde de şu ziyade vardır: “Resûlullah […]
(Hadis-i Şerif [2070])
Büreyde (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın yanına, parmağında demir yüzük bulunan bir adam uğramıştı. (Yüzüğü görünce): “Niye bazılarınızın üzerinde ateş ehlinin süsünü görüyorum!” buyurdu. Adam derhal onu çıkarıp attı. Sonra parmağında sarı renkli (pirinç) yüzük taşıyor olduğu halde geldi. Bu sefer. “Niye sende putların kokusunu hissediyorum?” dedi Bilahare adam altın yüzük takmış olarak geldi`? […]
(Hadis-i Şerif [2071])
İbnu Abbas (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bir adamın elinde altından bir yüzük gördü. Onu çıkarıp attı ve: “Biriniz tutup ateşten bir parçayı alıp eline koyuyor!” buyurdu. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) gidince adama: “Yüzüğünü al (başka sürette) ondan faydalan” dediler. O: “Hayır! Vallahi ebediyen almayacağım, onu Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) attı” dedi.”
(Hadis-i Şerif [2072])
Hz. Aişe (radıyallahu anha) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a Habeş kralı Necaşi’den hediyeler geldi. İçerisinde Habeşi kaşlı bir de altın yüzük vardı. Resûlullah onu bir çöple veya tiksinerek bir parmağıyla aldı. Kızı Zeyneb’in kızı Ümame Bintu Ebi’l-As’ı çağırıp: “Yavrucuğum al şunu, takın!” dedi.”
(Hadis-i Şerif [2073])
Said İbnu’l-Müseyyeb anlatıyor: “Hz. Ömer, Süheyb (radıyallahu anhüma)’e: “Niye parmağında altın yüzük görüyorum?” dedi. Beriki: “Onu senden daha hayırlı olan da gördü, ama ayıplamadı” deyince, Hz. Ömer: “O da kimmiş?” dedi. Süheyb: “Resûlullah!” cevabını verdi.”