RESULULLAH’IN VASFETTİĞİ İLAÇLAR

Ebu Bekre radıyallahu anh’tan anlatıldığına göre, bu muhterem sahabi, ailesini salı günü hacamat olmaktan men ederdi. Derdi ki: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Salı günü kan günüdür. O günde bir saat vardır, kan durmaz.”

Hz. Cabir radıyallahu anh anlatıyor: “Sa’d İbnu Mu’az radıyallahu anh kolundaki (can) damarından isabet aldığı zaman Resûlullah aleyhissalatu vesselam onu elindeki uzunca bir demir çubukla bizzat dağladı. Ancak yarası tekrar şişti. Resûlullah da ikinci sefer dağladı.”

Tirmizi‘nin Hz. Enes’ten yaptığı bir rivayette, Enes radıyallahu anh der ki: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam, Sa’d İbnu Zürare’yi sivilce sebebiyle dağladı.”

İmran İbnu Husayn radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam bizi dağlama yapmaktan nehyetti. Ancak biz, (ona başvurmaya zorlayan) durumlarla karşılaştık. Birçok defalar dağlama yaptık. (Sünnete muhalefetimiz sebebiyle) rahatsızlığımızdan kurtuluş bulamadık.”

Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: Resûlullah aleyhissalatu vesselam, boynunun iki tarafındaki damarları ile iki omuzun arasındaki damardan hacamat olurdu.”

Tirmizi şu ziyadede bulunur: “(Resûlullah aleyhissalatu vesselam) ayın onyedisinde, ondokuzunda ve yirmi birinde hacamat olurdu.”

Sahiheyn’de gelen bir rivayette şöyle denir: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam hacamat olur, kimseye ücretinde zulmetmezdi.”

İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Haccm ne iyi kuldur; (fazla) kanı giderir, beli hafifletir, gözü parlatır.” İbnu Abbas der ki: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam Miraç gecesinde, meleklerden mürekkeb bir cemaate her uğrayışında: “Hacamat olmaya devam et! Ümmetine de hacamat olmalarını emret!” derlerdi.”

Ebu Saidi’l-Hudri radıyallahu anh anlatıyor: “Bir adam Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a gelerek: “Kardeşim ishal oldu (ne yapayım?)” diye sordu. Aleyhissalatu vesselam: “Ona bal (şerbeti) içir!” ferman buyurdu. Adam içirdi. Bilahare aynı şahıs tekrar gelip: “Ben bal (şerbeti) içirdim. Ancak, bu onun ishalini artırmadan başka bir şeye yaramadı” dedi. (Adam bu gidip gelmeleri) üç kere tekrar etti. […]

Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Ureyne kabilesinden bir grup insan Medine’ye gelmişti. Burası sıhhatlerine iyi gelmedi, hastalandılar. Resûlullah aleyhissalatu vesselam da onları sadaka develerinin bulunduğu yere gönderdi ve: “Sütlerinden ve bevillerinden için!” emir buyurdu. Onlar da içtiler ve iyileştiler.”