EYYÂMU’L-Bİ’Z

İbnu Mes’ud (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Aişe (radıyallahu anha)’ye: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) herhangi bir güne ayrı bir ehemmiyet verir miydi?” diye sordum. “Hayır!” dedi ve ilave etti: “O’nun ameli hafif ve devamlı yağan yağmur gibiydi. Hanginiz Resulullah (aleyhissalatu vesselam)’ın tahammül ettiği şeye dayanabilir?”

Abdullah İbnu Katade İbni Milhan el-Kaysi, babası (radıyallahu anh)’ndan anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam), bize eyyam-ı bi’z’de yani ayın onüç, ondört ve onbeşinci günlerinde oruç tutmamızı emrederdi ve “Bunlar yıl orucu vaziyetindedir” derdi.”

İbnu Abbas (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) eyyamu’l-bi’z’de oruç tutmayı hazerde de seferde de bırakmazdı.”

Muazetu’l Adeviyye anlatıyor: “Hz. Aişe (radıyallahu anha)’den sorduın: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) her ay üç gün oruç tutar mıydı?” “Evet!” diye cevap verdi. Ben tekrar: “Ayın hangi günlerinde tutardı?” dedim. “Hangi günde oruç tuttuğuna ehemmiyet vermezdi” diye cevap verdi.”

Hz. Ebu Zerr (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: “Kim ber ayda üç gün oruç tutarsa işte bu, yıl orucu olur. Allah Teala hazretleri bu hususu te’yiden kitabında şu ayeti indirdi: “Kim bir hayır işlerse o kendisinden on misliyle kabul edilir” (En’am 160). Bir gün on misliyle kabul ediliyor.”

Amir İbnu Mes’ud (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: “Zahmetsiz ganimet kışta tutulan oruçtur.”