mizah ve şakalaşma

Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “(Ashabtan bir kısmı): “Ey Allah’ın Resûlü! Sen bize şaka yapıyorsun!” demişlerdi. “Şurası muhakkak ki (şaka da bile olsa) ben sadece hakkı söylerim!” buyurdular.”

Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Bir adam Aleyhissalatu vesselam’a gelerek: “Ey Allah’ın Resûlü! Beni bir deveye bindir!” dedi. Aleyhissalatu vesselam da: “Ben seni devenin yavrusuna bindireceğim!” dedi. Adam: “Ey Allah’ın Resülü, ben deve yavrusunu ne yapayım (ona binilmez ki!)” deyince Aleyhissalatu vesselam: “Acaba deveyi deveden başka bir mahluk mu doğurur?” buyurdular.”

Yine Enes radıyallahu anh, Resûlullah aleyhissalatu vesselam’ın, kendisine: “Ey Zü’l-üzüneyn (iki kulaklı)!” diye hitab ettiğini, bu sözüyle şaka yapmayı kasdettiğini rivayet etmiştir.”

Useyd İbnu Hudayr radıyallahu anh anlatıyor: “Ensardan mizahçı bir zat vardı. (Bir gün yine) konuşup yanındakileri güldürürken Resûlullah aleyhissalatu vesselam elindeki çubuğu (şaka yollu) adamın böğrüne dürttü. Bunun üzerine adam: “Ey Allah’ın Resülü (canımı yaktınız). Müsaade edin kısas yapayım!” dedi. Aleyhissalatu vesselam da: “Haydi yap!” buyurdu. Adam: “Ama üzerinizde gömlek var, benim üzerimde yoktu (kısas […]

Abdullah İbnu’s-Saib İbni Yezid İbni’s-Saib babası tarikiyle ceddi (Yezid İbnu’s-Saib) radıyallahu anh’tan anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Sizden kimse, ne şaka ne de ciddi olarak kardeşinin değneğini almasın. Kim kardeşinin değneğini almışsa hemen ona geri versin.”

İbnu Ebi Leyla anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’ın ashabı radıyallahu anhüm ecmainin bize anlattıklarına göre, onlar bir sefer yürüyüşünde idiler. (Bir konaklama sırasında) içlerinden biri uyurken, arkadaşı gidip ipini alır. Uyanınca ipini bulamayan zat (kaybettim diye) korkar. (Duruma muttali olan) Aleyhissalatu vesselam: “Bir müslümana, bir başka müslümanı korkutmak helal olmaz!” buyurdular.”