Hz. Aişe radıyallahu anha ‘ya: “Resulullah aleyhissalatu vesselam’ın hanımlarına verdiği mehir ne idi?” diye sorulmuştu şu cevabı verdi: “Oniki okiyye ve bir neşş idi. Neşş nedir biliyor musunuz? Yarım okiyyedir. Bunun tamamı beşyüz dirhem eder.”
MEHRİN MİKTARI
(Hadis-i Şerif [3433])
Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatü vesselam, Safiyye radıyallahu anha’yı şad etti ve onun azadlığını mehri yaptı.”
(Hadis-i Şerif [3434])
Yine Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Abdurrahman İbnu Avf radıyallahu anh Medine’ye gelince Resulullah aleyhissalatu vesselam onu Sa’d İbnu Rebi el-Ensari ile kardeşledi. el-Ensari (zengin birisiydi ve) iki hanımı vardı. Abdurrahman’a malını ve ehlini yarı yarıya paylaşmayı teklif etti. Abdurrahman: “AIlah malını ve ehlini sana mubarek kılsın. Bana pazarı göster kafi!” dedi. Pazara geldiler. O […]
(Hadis-i Şerif [3435])
Ümmü Habibe radıyallahu anha’nın anlattığına göre, Ubeydullah İbnu Cahş’ın nikahı altında idi. Ubeydullah Habeşistan’da vefat etti. Necaşi rahimehullah, onu Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a nikahladı. Ve Resulullah’a bedel, Ümmü Habibe’ye dörtbin dirhem mehir verdi. Sonra onu, Aleyhissalatu vesselam’a Şürahbil İbnu Hasene ile birlikte gönderdi ve (mehir miktarını) Resulullah’a mektupla bildirdi. Resulullah aynen kabul etti.”
(Hadis-i Şerif [3426])
Sehl İbnu Sa’d radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a bir kadın gelerek: “Ey Allah’ın Resülü, dedi. Sana nefsimi bağışlamaya geldim.” Aleyhissalatu vesselam kadına şöyle bir nazar edip sonra tepeden tırnağa gözden geçirdi, bir de sabit baktı ve sonunda (hiçbir şey söylemeden) başını yere eğdi. Kadın, Resûlullah aleyhissalatu vesselam’ın, hakkında hiç bir hükme varmadığını görünce oturdu. […]
(Hadis-i Şerif [3427])
Ebu Davud da kaydedilen bir Ebu Hüreyre rivayetinde: “Kalk buna yirmi ayet öğret, o senin hanımındır” denmiştir.
(Hadis-i Şerif [3428])
Yine Ebu Davud‘un Cabir’den yaptığı bir diğer rivayette: “Resulallah: “Kim mehir olarak bir avuç kavud veya hurma verirse kadını kendine helal kılmış olur” buyurmuştur.
(Hadis-i Şerif [3429])
Abdullah İbnu Amir babasından naklediyor: “Beni Fezre’den bir kadın bir çift ayakkabı mehir mukabilinde evlendi. Resûlullah aleyhissalatu vesselam: “Nefsin ve malın için bir çift ayakkabıya razı mısın?” diye sordu. Kadın: “Evet!” dedi. Resûlullah aleyhissalatu vesselam, bu evliliğe müsaade etti.”
(Hadis-i Şerif [3430])
Hz. Enes radıyallahu anh buyurdular ki: “Ebu Talha, Ümmü Süleym radıyallahu anh’la evlendi. Aralarındaki mehir müslüman olmaktı. Ümmü Süleym, Ebu Talha’dan önce müslüman olmuştu. Ebu Talha, Ümmü Süleym’i istetince, Ümmü Süleym: “Ben müslüman oldum, sen de müslüman olursan evlenirim” dedi. Bunun üzerine o da müslüman oldu. Ümmü Süleym’in mehir olarak istediği şey müslüman olması idi.”
(Hadis-i Şerif [3431])
Ebu’l-Acfa es-Sülemi anlatıyor: “Birgün, Hz. Ömer radıyallahu anh, cuma hutbesi verdi ve hutbede şöyle söyledi: “Sakın, kadınların mehirlerini artırmayın, zira bu, eğer dünya için bir şeref, ahiret için de bir takva olsaydı buna en çok Resulullah layık idi. Halbuki O, kadınlarından veya kızlarından hiç birine oniki okiyyeden fazla mehir takdir etmemiştir”