Hz. Ebu Eyyub radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a bir adam gelerek: “Ey Allah’ın Resülü! Bana (dini) öğret ve fakat çok özlü olsun!” dedi. Aleyhissalatu vesselam: “Namazına kalktığın vakit (dünyaya) veda edenin (namazı gibi) namaz kıl. Sonradan (pişman olup) özür dileyeceğin söz söyleme. İnsanların elinde bulunan (dünyalık şeylerden) ümidini kesmeye azmet!” buyurdular.”