Ebu Cemile es-Sulemi’nin anlattığına gore, Hz. Omer radiyallahu anh zamaninda atılmis bir çocuk bulmustur. (Hadiseyi isiten) Omer yanına gelir ve onu gorunce: “Bu iste bir bit yeniği olabilir. Bu yavruyu niye aldin?” der. Suneyn de: “Bunu helake maruz buldum, o yuzden (kurtarmak için) aldım!” der ve Hz. Omer’in tavrindan kendisini itham ediyor anlar. Ancak Omer’in) arifi: “Ey muminlerin emiri bu salih bir kimsedir” (diyerek lehinde tezkiyede bulunur. Bunun üzerine) Hz. Omer: “Oyle mi?” der. Arif te’yiden: “Evet!” deyince Hz. Omer: “Gotur onu! O hurdur (velasi sanadir) nafakasi da bizim üzerimizedir!” der.”
Rezin su ılavede bulunmustur: “Onun velasi da müslümanlara aittir, ona varis olurlar, hin-i hacette onun diyetini oderler.” Buhari, bu ziyadeyi bir babta bab basliği olarak senedsiz şekilde kaydetmiştir (Sehadat 16).