Ebu Sinan anlatıyor: “Oğlum Sinan’ı defnettiğimde kabrin kenarında Ebu Talha el-Havlani oturuyordu. Defin işinden çıkınca bana:
“Sana müjde vermeyeyim mi?” dedi. Ben:
“Tabii, söyle!” dedim.
“Ebu Musa el-Eş’ari (radıyallahu anh) bana anlattı” diye söze başlayıp Resulullah’ın şu sözlerini nakletti:
“Bir kulun çocuğu ölürse, Allah meleklere şöyle söyler:
“Kulumun çocuğunu kabzettiniz mi?”
“Evet” derler.
“Yani kalbinin meyvesini elinden mi aldınız?” Melekler yine:
“Evet” derler. Allah tekrar sorar:
“Kulum (bu esnada) ne dedi?”
“Sana hamdetti ve istircada bulundu” derler. Bunun üzerine Allah Teala hazretleri şöyle emreder:
“Öyleyse, kulum için cennette bir köşk inşa edin ve bunu Beytu’l-hamd (hamd evi) diye isimlendirin.”
Tirmizi; Cenaiz, 36; (1021).
?..