Ümmü Seleme (radıyallahu anha) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam)’ı şunları söylerken işittim:
“Kendisine bir musibet gelen müslüman Allah’ın emrettiği: “İnna lillahi ve inna ileyhi raci’ün, allahümme ecirni fi musibeti vahluf li hayran minha. “Biz Allah’ınız ve ancak O’na döneceğiz. Bana bu musibetim için ücret ver. Ve bana bunun arkasından daha hayırlısını ver” derse Allah o musibeti alır ve mutlaka daha hayırlısını verir.”
Ümm-ü Seleme der ki: “Ebu Seleme (radıyallahu anh) vefat ettiği zaman ben: “Ebu Seleme’den daha hayırlı olan hangi müslüman var? Resulullah (aleyhissalatu vesselam)’a ilk hicret eden hane, onun hanesiydi” dedim. Ben bunu söyledikten sonra Allah, onun yerine bana Resulullah (aleyhissalatu vesselam)’ı verdi. Şöyle ki: Resulullah (aleyhissalatu vesselam), bana Hatib İbnu Ebi Belte’a’yı göndererek kendisi için beni istetti. Ben: “Benim (küçük) bir kız çocuğum var, ayrıca ben kıskanç bir kadınım. (Resulullah’ın ise birçok hanımı var, imtizacsızlıktan korkarım)” diye cevap verdim. Resulullah (aleyhissalatu vesselam):
“Kız çocuğuna gelince, Allah’a dua ederiz, onu kendisinden müstağni kılar, kıskançlığı için de Allah’a gidermesini dua ederim” buyurdular.”