Nadr İbnu Kesir es-Sa’di anlatıyor: “Abdullah İbnu Tavus, Mescidü’l-Hayf’da yanıbaşımda namaz kıldı. İlk secdeyi yapıp secdeden başını kaldırdığı zaman ellerini yüzünün hizasına kadar kaldırmıştı. Ben bunu hoş bulmadım ve Vüheyb İbnu Halid’e söyledim. Vüheyb ona:

“Sen hiç kimsede görmediğin birşey mi yapıyorsun?” dedi. Ancak Tavus cevaben:

“Babamın onu yaptığını gördüm. Üstelik babam şunu da söylemişti:

“İbnu Abbas (radıyallahu anh) böyle yaptığını gördüm. Üstelik onun:

“Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bunu yapıyordu” demiş olmasından başka bir şey de bilmiyorum.”

Ebu Davud, Salat 117, (740); Nesai, İftitah 177, (2, 232).
?..