Bir diğer rivayette: “Başını rüküdan kaldırınca, ellerini aynı şekilde kaldırır ve: “Semi allahu li-men hamideh, Rabbena ve leke’l-hamd. (Allah kendine hamdedeni işitir. Rabbimiz, hamd sanadır)” derdi” şeklinde gelmiştir. Bu ibarenin elfazı Sahiheyn’e aittir.