İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Ezan Resûlullah devrinde ikişer ikişer idi. İkamet de birer birer. Ancak (müezzin), ayrıca ikişer sefer olmak üzere kad kameti’-salat, kad kameti’s-salat da derdi.”

İbnu Ömer devam eder: “Biz, ikameti işittik mi abdest alır, namaza giderdik.”

Ebu Davud, Salat 29, (510); Nesai, Ezan 2, (2, 3).
?..