Ebu Ümame Es’ad İbnu Sehl (radıyallahu anh) anlatıyor: “Mu’aviye İbnu Ebi Süfyan (radıyallahu anh)’ı minberde oturmuş (hutbe vermek üzere bekliyorken) dinliyordum. (Ezan başladı.) Müezzin: “Allahu ekber Allahu ekber” deyince, Mu’aviye de: “Allahu ekber Allahu ekber” dedi; Müezzin: “Eşhedu en Ia ilahe illallah!” dedi. Mu’aviye: “Ben de!” dedi; Müezzin: “Eşhedu en la ilahe illallah!” dedi. Mu’aviye: “Ben de!” dedi. Müezzin: “Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah!” dedi. Mu’aviye: “Ben de!” dedi. Müezzin: “Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah!” dedi. Mu’aviye: “Ben de!” dedi. Ezan okuma işi bitince dedi ki: “Ey insanlar! Ben Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ı minberde iken işittim, O da, müezzin ezan okurken tıpkı sizin benden işittiğinizi söylüyordu (bizzat işittim).”