Muhammed ibnu Amr İbni’l-Hasen İbni Ali İbnu Ebi Talib (radıyallahu anh) anlatıyor: “Haccac, Medine’ye geldiğinde namazı mütad vaktinden tehir ediyordu. Bunun üzerine Cabir İbnu Abdillah (radıyallahu anh)’a (namazların vakti hakkında) sorduk. Bize şu açıklamayı yaptı:
“Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) öğleyi hararetin şiddetli olduğu zamanda (hacire vaktinde) kılardı. İkindiyi de güneş parlakken kılardı. Akşamı, güneş batınca; yatsıyı bazan geciktirir, bazen de öne alırdı.
Halkın toplandığını görünce tacil eder, onları ağır görünce de tehir ederdi. Sabahı da alaca karanlıkta kılardı.