Ebu Ümame (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ile beraber mescidde idik. O esnada bir adam geldi ve:
“Ey Allah’ın Resülü, ben bir hadd işledim, bana cezasını ver!” dedi, Resûlullah adama cevap vermedi. Adam talebini tekrar etti. Aleyhissalatu vesselam yine sükut buyurdu. Derken (namaz vakti girdi ve) namaz kılındı. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) namazdan çıkınca adam yine peşine düştü, ben de adamı takip ettim. Ona ne cevap vereceğini işitmek istiyordum. Efendimiz adama:
“Evinden çıkınca abdest almış, abdestini de güzel yapmış mıydın?” buyurdu. O:
“Evet ey Allah’ın Resülü!” dedi. Efendimiz:
“Sonra da bizimle namaz kıldın mı?” diye sordu. Adam:
“Evet ey Allah’ın Resülü!” deyince, Efendimiz:
“Öyleyse Allah Teala hazretleri haddini -veya günahını demişti- affetti” buyurdu.”