Sehl İbnu Sa’d (radiyallahu anh) anlatıyor: “Bir adam, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)’a uğradı. Efendimiz, yanında bulunan bir zata: “şu gelen kimse hakkında reyin nedir?” diye sordu. Adam: “O, halkın eşrafındandır, bu vallahi bir kıza talib olsa hemen evlendirilmeye; birisi lehine şefaatte bulunsa, şefaatının yerine getirilmesine layıktır” dedi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) sükut buyurdular. Derken az sonra bir adam daha uğradı. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) yanındakine: “Pekiyi bunun hakkında reyin nedir?” dedi. Adam: “Ey Allah’ın Resulü! Bu, müslümanların fakir takımındandır. Vallahi, bu bir kıza talib olsa evlendirilmemeye, şefaatte bulunsa itibar edilmemeye, bir şey söylese dinlenilmemeye layıktır?” cevabını verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam): “Bu, onun gibilerin bir arz dolusundan daha hayırlıdır?” buyurdu.