İbnu Ömer (radyallahu anhuma) anlatıyor: “Biz, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte namaz kılarken, cemaatten biri aniden:
“Allahu ekber kebira, velhamdü lillahi kesira, subhanallahi bükraten ve asila (Allah, büyükte büyüktür, Allah’a hamdimiz çoktur, sabah akşam tesbihimiz Allah’adır!” dedi. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) efendimiz:
“Bu sözleri kim söyledi?” diye sordu. Söyleyen adam:
“Ben, ey Allah’ın Resûlü” dedi. Resûlullah (aleyhissalatu vesellam) efendimiz:”
“O sözler hoşuma gitti. Sema kapıları onlara açıldı” buyurdu. İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) der ki: “Söylediği günden beri o zikri okumayı hiç terketmedim.”
Nesai, bir rivayette şu ziyadede bulunmuştur: “On iki adet meleğin, bu sözleri (yükseltmek üzere) koşuştuklarını gördüm.”