HELÂK OLAN KURBANLIK HAKKINDA

Naciye el-Huzai (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) hedy’ini Medine’den benimle gönderdi. Ben: “Bunlardan yolda helak olan çıkarsa ben ne yapacağım?” diye sordum. “Hemen kesersin, nalınını kanına batırırsın, sonra onunla insanlar arasından çekilirsin, yerler” dedi.”

İbnu’l-Müseyyeb der ki: “Nafile olarak sevkedilen bir deve yolda helak olsa ve hemen kesilerek halka terkedilse, halk da bunu yese, bu nafile kurbanın sahibine bir şey gerekmez. Kendisi yese veya ondan yiyene emretse borçlanır.”

İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) der ki. “Kim Kabe’ye bir deve ihda eder, sonra (daha mahalline ulaşıp; kesilmeden) kaybederse veya hayvan ölerse, şayet bu bir nezir idiyse, yerine yenisini alır. Nezir değil de tetavvu idiyse, dilerse yeniler, dilerse terkeder.”