İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: “Bir adam, kendisine on dinar borcu olan kimsenin peşini bırakmadı. Ve hatta dedi ki:
“Sen bunu bana ödeyinceye veya bir kefil gösterinceye kadar peşini bırakmıyacağım.” Resûlullah aleyhissalatu vesselam o borcu üzerine aldı. Bunun üzerine adam, münasip olmayan bir tarzda Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a parayı getirdi. Resûlullah, borcu adam adına ödeyiverdi ve şunu söyledi:
“Kefil, borçludur.”