Amr İbnu’ş-Şerrid, babasından (Şerrid’den naklen radıyallahu anh) anlatıyor: “Bir gün ben Resûlullah’ın bineğinin arkasına binmiştim. Bir ara bana:
“Hafızanda Ümeyye İbnu Ebi’s-Salt’ın şiirinden birşeyler var mı?” diye sordu. Ben: “Evet!” deyince:
“Söyle!” dedi. Ben kendisine bir beyt okudum. O yine:
“Devam et!” dedi. Ben bir beyt daha okudum. O yine,
“Söyle!” emretti. Böylece kendisine yüz beyit okudum.”
Müslim, Şiir 1, (2255).
?..