Ömer İbnu’l-Hattab (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hişam İbnu Hakim İbni Hizam’ı, Furkan süresini farklı şekillerde okurken dinledim. Resûlullah ( aleyhissalatu vesselam) bana bu şekillerden hiçbiriyle okumamıştı. Namazın içinde adamın üzerine atılacak oldum. Kendimi zorla zabtedip namazı bitirmesini bekledim. Selamı verir vermez ridasından tutup kendime doğru çektim ve: “Sana bu süreyi (böyle okumayı) kim öğretti?” diye sordum. Hişam: “Onu bana Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) öğretti!” demez mi! (Tepem attı):
“- Yalan söylüyorsun, onu Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana da öğretti, ama senin okuduğuna hiç benzemiyor!” dedim. Adamı derdest edip doğru Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a götürdüm.
“- Ey Allah’ın Resûlü, dedim, bu adamı Furkan süresini, bana hiç okumadığın çok farklı şekillerde okuyor gördüm!”
Resûlullah, sükünetle:
” Hele yakasını sal!” diye emretti ve ona dönerek:
” Ey Hişam oku bakalım!” dedi. Hişam, kendisinden işittiğim şekilde, süreyi yeniden okudu. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana yönelerek:
” Evet, süre bu şekilde indirildi!” buyurdu. Sonra bana:
” Ey Ömer, dedi. Sen de oku!”
Aynı süreyi ben de, bana öğretmiş olduğu şekilde okudum. Bunun üzerine Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) şu açıklamayı yaptı:
” Evet süre bu şekilde (de) nazil oldu. Biliniz ki, bu Kur’an yedi harf (şekil) üzere indirilmiştir. Bunlardan hangisi kolayınıza gelirse onunla okuyun.”