Mesruk (rahimehullah) anlatıyor: “İbnu Mes’ud (radıyallahu anh)’un yanında oturuyorduk, o da aramızda yatmış vaziyette idi. Kendisine bir adam geldi ve:

“- Ey Ebu Abdirrahman! Bir kıssacı (Kinde kapıları yanında), Duhan mücizesi gelerek kafırlerin nefıslerini alıp götüreceğini, mü’minlerin ondan nezle şeklinde (çok hafıf müteessir olarak) geçiştireceğini anlatıyor” dedi. Bunun üzerine İbnu Mes’ud (radıyallahu anh) kızarak oturdu ve şunları söyledi:

“- Ey insanlar Allah’tan korkun. İçinizden bir şeyler bilenler bildiklerini söylesin. Bilmeyenler de, “Allahu a’lem (Allah bilir)” desin. Zira birinizin bilmediği bir şey için “Allah bilir” demesi en büyük ilimdir. Zira Allahu Teala Resul-i Ekrem (aleyhissalatu vesselam)’i için şöyle buyurmuştur:

“Ben bu hizmetim için sizden bir ücret istemiyorum, kendiliğinden bir şey teklif edenlerden de değilim, de!” (Sad, 86).

Şüphesiz, Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam), insanlarda bir gerileme gördüğü zaman:

“Rabbim, Hz. Yusufun yedi (senesi) gibi yedi (kıtlık) senesi ver”diye bedduada bulunmuştu. Bu beddua üzerine Mekkeli müşrikleri öyle bir kıtlık yakalamıştı ki her şeyi silip süpürmüş, açlıktan laşelerin derilerini bile yemek zorunda kalmışlardı. Onlardan biri semaya bakınca, duman gibi birşeyler görür olmuştu. Bu durum karşısında, (Mekkelilerin lideri olan Ebu Süfyan) Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’e müracaat ederek:

“- Ey Muhammed, sen Allah’a taat ve yakınlarına yardım emrederek geldin. Kavmin helak oldu. Onlar için Allah’a dua et!” dedi. Bunun üzerine Cenab-ı Hakk şu ayeti indirdi:

“Göğün, insanları bürüyecek ve gözle görülecek bir duman çıkaracağı günü bekle. Bu can yakan bir azabtır. İnsanlar: “Rabbimiz bu azabı bizden kaldır, doğrusu artık biz inananlarız” derler. Nerede onlarda öğüt almak? Kendilerine gerçeği açıklayan bir peygamber gelmişti ve ondan yüz çevirmişler “belletilmiş bir deli” demişlerdi. Biz sizden azabı az süre için kaldıracağız, siz yine de eski inkarcılığınıza döneceksiniz” (Duhan,10-15). Abdullah İbnu Mes’ud şöyle dedi:

“- Haklarında: “Onları çarptıkça çarpacağımız gün intikamımızı mutlaka alırız” (Duhan 16) buyurulanlardan hiç ahiret azabı kaldırılır mı?” Ayette geçen batşa (çarptıkca çarpma), Bedir Savaşı’ dır.”

Buhari, Tefsir, Hà-mim ed-Duhan (Duhan) 1, İstiska 2,13, Tefsir, Yusuf 4, Rum, Sad; Müslim, Sıfatu’l-Münafıkun 39, (2798); Tirmizi, Tefsir, Duhan (3251).
?..