Abdullah İbnu-z Zübeyr (radıyallahu anhüma) babasından naklediyor: “Sonra (ey insanlar), hiç şüphesiz, hepiniz Rabbinizin huzurunda muhakemeye duruşacaksınız” (Zümer 31 ) ayeti nazil olduğu zaman:

“- Ey Allah’ın Resülü, dedim, dünyada iken mahkeme huzurundaki duruşmamız kafi gelmeyecek, aynı duruşmayı ahirette bir kere daha mı yapacağız?”

“- Evet!” dedi. Ben (Zübeyr):

“- Öyleyse, dedim, işimiz çok fena!”

Tirmizi, Tefsir, Zümer, (3234).
?..