Ferve İbnu Müseyrk (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’e bir gün:
“- Ey Allah’ın Resûlü, kavminden yüz çevirenlere karşı, İslam’ı benimseyenlerle bir olup mücadele edeyim mi?” diye sordum. Onlarla savaşma hususunda bana izin verdi ve beni emir tayin etti. Ben (Medine’den) ayrılınca:
” Gutayfi ne yaptı.?” diye benden sormuş. Kendisine, gittiğim söylenince hemen peşimden birisini göndererek beni geri çağırdı ve şu talimatı verdi:
” Kavmini İslam’a davet et. Onlardan İslam gelenlerin Müslümanlığını kabul et. Kabul etmeyenler için savaşmakta acele etme, ben sana yeni bir emir gönderinceye kadar bekle.”
Der ki: Sebe kavmi hakkındaki ayetler nazil olmuştu. Bir adam sordu:
“- Ey Allah’ın Resûlü, Sebe de ne? Bir yer veya bir kadın mıdır?”
” Ne bir yer, ne de bir kadın değildir. Bilakis bir erkektir. On çocuklu bir Arap. Bu çocuklardan altısı Yemen cihetine gidip yerleşti, dördü de Şam cihetine gidip yerleşti. Şam tarafına gidenler Lahm, Cüzam, Gassan ve Amile kabilelerini ortaya çıkardılar. Yemen tarafına gidenler ise Ezd, Es’ariyyun, Hımyer, Kinde, Müzhic ve Enmar halkını
meydana getirdiler. ”
Bir adam:
” Enmar da ne?” diye sordu.
” Enmar, dedi, Has’am ve Becile kabilelerinin mensup olduğu cemaattir.”