Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Resulullah aleyhissalatu vesselam’ın sağlığında bir gece, yanına gitmekte ağır kaldım ve sonra geldim. “Nerdeydin?” buyurdu. “Ashabından birinin kıraatini dinliyordum. Onunki kadar güzel bir kıraati ve sesi hiç kimsede görmedim” dedim. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam kalktı, onunla ben de kalktım. Gidip onun kıraatini dinledi. Sonra bana dönüp: “Bu, Salim Mevla Ebu Huzeyfe’dir. Ümmetim içerisinde böylelerini var eden Allah’a hamdolsun!” buyurdular.”
?..