Süveyd İbnu Hanzala radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’a gitmek üzere yola çıkmıştık. Beraberimizde Vail İbnu Hucr radıyallahu anh da vardı. Yolda onu, bir düşmanı yakaladı. Herkesi yemin etmeye zorladılar. Ben, “o, kardeşimdir” diye yemin ettim. Bunun üzerine onu serbest bıraktılar. Resûlullah’a gelince olup biteni anlattım. “(Önümüzü kesen) grup herkesi yemine zorladı, ben de onun kardeşim olduğuna yemin ettim” dedim.
“Doğru söylemişsin, müslüman müslümanın kardeşidir!” buyurdular.”