Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam’ın yanına iki kişi girdi. Resûlullah’a bir şeyler söylediler. Fakat ne söylediklerini bilmiyorum. Söyledikleriyle Aleyhissalatu vesselam’ı kızdırmışlardı. Onlara lanet etti, sebbetti (kırıcı konuştu). Adamlar çıkınca:

“Vallahi! Ey Allah’ın Resulü! Bunların kazandığı hayrı kim kazanabilir?” dedim.

“Bu da ne?” buyurdular.

“Onlara lanet ettin, sebbettin” dedim.

“Benim Rabbime ne şart koştuğumu bilmiyor musun? Dedim ki: “Allahım, ben bir beşerim. (Beşerin razı olduğu gibi razı olur, beşerin kızdığı gibi kızarım.) Öyleyse mü’minlerden hangisine (hak etmediği halde) lanet edersem, sebbedersem bunu onun hakkında (tahür (günahlarından temizlik vesilesi)), (sevabında) bir artış ve ücret kıl!” buyurdular.”

Müslim, Birr 88, (2600).
?..