İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: “(Babası) Ömer İbnu’l-Hattab radıyallahu anh dedi ki: “Resûlullah aleyhissalatu vesselam, (zaman zaman) bana ihsanda bulunuyordu. (Her seferinde ben):

“(Ey Allah’ın Resûlü!) bunu, buna benden daha muhtaç olan birine verseniz!” diyordum. Resûlullah aleyhissalatu vesselam da:

“Al bunu! Bu maldan, sen istemediğin ve gelmesini bekler durumda olmadığın halde gelen birşey olursa onu al ve temellük et (yani kendi malın kıl, malın olduktan sonra) dilersen ye, dilersen sadaka olarak bağışla. (Bu vasıfta) olmayan mala nefsini bağlama!” buyurdular.”

(Hadisi İbnu Ömer’den rivayet eden) Salim der ki: “Bu (hadis) sebebiyle Abdullah, kimseden bir şey istemezdi, (kendiliğinden) gelen bir şey olursa onu da reddetmezdi.”

Buhari, Ahkam 17, Zekat 51; Müslim, Zekat 110, (1045); Nesai, Zekat 94, (5, 105).
?..