Ebu Saidil-Hudri radiyallahu anh anlatıyor: “Resulullah aleyhissalatu vesselam’a: “Ey Allah ‘ın Resulu! Biz senin için Buda’a kuyusundan su alıyoruz. Halbuki onun içerisine (ölmüş) köpeklerin leşleri, kadınların hayız bezleri, insan pislikleri atılıyor, (ne yapalım, su almaya devam edelim mi?)” diye sordular. Şu cevabı verdi: “Su temizdir, onu hiçbir şey kirletmez.”
Bu, Ebu Davud‘un metnidir. Ebu Davud der ki: “Kuteybe İbnu Said’i işittim. Dedi ki: “Buda’a kuyusunun kayyimine derinliğini sordum. Suyun en çok olduğu durumda kasıklara kadar çıkar” dedi. “Azaldığı zaman?” dedim, “Avret mahallinin (dizinin) altına düşer” dedi.
Ebu Davud der ki: “Buda’a kuyusunu ridam ile bizzat takdir ettim. Üzerine ridamı gerdim. Sonra ridamı ölçtüm. Kuyunun genişliği altı zira idi. Bahçenin kapısını bana açan kimseye: “kuyunun süre gelen yapısı hiç degiştirildi mi?” diye sordum. Bana “hayır!” dedi. Kuyunun içindeki suyun rengini değişmiş gördüm.”