Abdurrahman İbnu Abdullah, babası Abdurrahman (radıyallahu anh)’dan rivayet eder ki şöyle demiştir: “Biz bir seferde Resûlullah(aleyhissalatü vesselam) ile beraber idik. Resûlullah bir ara bir ihtiyacı için yanımızdan ayrıldı. O sırada hummara denen bir kuş gördük, iki tane de yavrusu vardı. (Kuş kaçtı) yavrularını aldık. Kuşcağız etrafımıza yaklaşıp çırpınmaya, kanatlarını çırpıp havada inip çıkmaya başladı. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) efendimiz gelince:

“Kim bu zavallının yavrusunu alıp onu ızdıraba attı? Yavrusunu geri verin!” diye emretti. Bir ara, ateşe verdiğimiz bir karınca yuvası gördü.

“Kim yaktı bunu?” diye sordu.

“Biz!” dedik.

“Ateşle azab vermek sadece ateşin Rabbine hastır” buyurdu.”

Ebu Davud, Cihad 122, (2675), Edeb,176, (5268).
?..