İmran İbnu Husayn (radıyallahu anhüma) anlatıyor: “Mescidde, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın huzuruna girmiştim. (O sırada) Beni Temim kabilesinden bir grup insan geldi. Onlara:

“Ey Beni Temim, size müjde olsun!” diyerek söze başlamıştı. Onlar hemen:

“Bize müjde verdin. Öyle ise (beytü’l-malden) iki kere bağış yap!” diye talepde bulundular. Onların bu cevabı karşısında Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın yüzünden rengi attı. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’ın huzuruna (Hayber’in fethi sırasında) Yemen halkından bir grup (Eş’ari) girmişti. Onlara:

“Ey Yemenliler! Beni Temim’in kabul etmediği müjdeyi siz bari kabul edin!” dedi. Onlar:

“Kabul ettik ey Allah’ın Resûlü!” dediler ve arkadan ilave ettiler:

“Biz dinimizi öğrenmeye ve bu (yaratılış) işinin başı ne idi, onu senden sormaya geldik!” dediler. Bunun üzerine Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), mahlükatın ve Arş’ın başlangıcını anlatmaya başladı:

“Bidayette Allah vardı, O’ndan önce başka bir şey yoktu. O’nun Arş’ı suyun üzerinde bulunuyordu. Sonra gökleri ve yeri yarattı. Sonra zikr (denen kader defterinde ebede kadar cereyan edecek) her şeyi yazdı.”

Buhari, Megazi, 67, 74, Bed’u’l-Halk 1, Tevhid 22; Tirmizi, Menakıb, 3946.
?..