Urve İbnu Zübeyr (rahimehullah) anlatıyor:
“Ben ve İbnu Ömer (radıyallahu anhüma), Hz. Aişe’nin hücresine dayanmıştık, (o içerde dişlerini misvaklıyordu. Bu esnada) misvaktan çıkan sesleri işitiyordum. Ben, İbnu Ömer’e:
“Ey Ebu Abdirrahman! Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) Receb ayında umre yaptı mı?) diye sordum.
“Evet!” dedi. Ben de, Hz. Aişe (radıyallahu anha)’ye seslendim:
“Ey anneciğim, Ebu Abdirrahman’ı dinliyor musun ne söylüyor?”
“Ne söyüyor?” dedi.
“Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) Receb’te umre yaptı diyor” dedim. Hz. Aişe (radıyallahu anha):
“Ebu Abdirrahman’a Allah mağfıret etsin. Ömrüm hakkı için, Receb’de umre yapmadı. Hem O, nasıl olur da yanılır, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın) yaptığı her umrede o da hazır bulunmuştu” dedi. İbnu Ömer, Hz. Aişe (radıyallahu anha)’nin bu sözlerini işittiği halde ne “evet!” ne de “hayır!” demedi, süküt etti.”